در انگلستان واژه استتثنایی را برای کودکان تیز هوش به کار می برند ودر آمریکا به تمام کودکانی که به نحوی با کودکان طبیعی وهمسن خود از نظر جسمانی و روانی تفاوت دارند استثنایی می گویند.در تعریف آمریکایی ،یک کودک نا بینا ،نا شنوا ،عقب مانده ذهنی وتیز هوش ونابغه نیز استثنایی تلقی می شوند.

در انگلستان تیز هوشان را استثنایی می دانند.وسایر کودکانی را که به عللی تحت حمایت وآموزش خاص قرار می گیرند کودکان ویژه می گویند.کودکان ویژه در11 گروه طبقه بندی شده اند.:

1- مبتلایان به بیماری قند

2- مبتلایان به اختلالات حرکتی

3- کودکان صرعی

4- مبتلایان به اختلالات تکلم

5- کودکان ضعیف وحساس که زود بیمار می شوند ونیازمند مراقبت هستند.

6- کودکان ناسازگار

7- کودکان عقب مانده

8- کودکان نابینا

9- مبتلایان به ضعف بینایی

10- ناشنوایان

11- کودکان کم شنوا

یازده گروه فوق تحت عنوان معلول نیز مطالعه می شوند.

البته در معنای کلی همه کودکان استثنایی هستند زیرا هیچ دو کودکی در جهان نیستند که شبیه به هم باشند.برخی از تفاوت ها بین کودکان زیاد چشمگیر نیست.به همین خاطر ما زیاد به این تفاوتها نمی پردازیم .ما فقط کودکانی را مورد ارزیابی قرار می دهیم که دارای تفاوتهای آشکاری از کودکان طبیعی هستند. واژه استثنایی یک اصطلاح آموزشی است .مربیان آموزش وپرورش ومشاوران وراهنمایان تحصیلی اولین کسانی هستند که به محدودیتهای یادگیری ،مشکلات عاطفی ،،شخصیتی واجتماعی کودکان استثنایی در محیط مدرسه واقف می شوند.(احمدوند،1381 پیام نور)